Genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme ve mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/14903 Esas 2014/12148 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme ve mala zarar verme
HÜKÜM : Genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme suçundan hükümlülük; mala zarar verme suçundan temyiz talebinin reddi

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1Sanıklar hakkında "mala zarar verme" suçundan doğrudan tayin olunan adli para cezasının miktarına göre karar tarihinde yürürlükte olan 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle eklenen 5320 sayılı Yasanın geçici 2. maddesine göre hükümler, kesin nitelikte olup temyizleri olanaklı olmadığından, yerel mahkeme tarafından CMUK.nun 315. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden sanık müdafiinin, red kararına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan temyiz isteminin reddine ilişkin kararın oybirliğiyle (ONANMASINA),

2Sanıklar hakkında "genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması" suçundan kurulan hükümlere yönelik temyizlere gelince;

Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık ... hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıkların ve sanıklar müdafiinin, suçun sabit olmadığına, eksik araştırmaya, fikri içtima hükümlerinin uygulanması gerektiğine, lehe hükümlerin uygulanmadığına, erteleme kararı verilmemesine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine ancak;

5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanıkların yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına yönelik bölüm çıkartılarak yerine ""Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1...3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bentlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 13.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.