Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/176 Esas 2015/1142 Karar Sayılı İlamı

ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/01/2014 tarih ve 2014/29-2014/29 D.İş sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi ihtiyati haciz isteyen alacaklı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İhtiyati haciz talep eden vekili, müvekkili lehine düzenlenen 30.05.2013 vade tarihli bonunun ödenmediğini, borçlunun mal kaçırma hazırlığı içinde olduğunu, alacağın rehinle temin edilmediğini ileri sürerek borçlu hakkında ihtiyati haciz kararı verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia ve tüm dosya kapsamına göre, asıl olanın ihtiyati haciz değil diğer takip yolları olduğu, borçlunun peşinen kötüniyetli kabul edilemeyeceği, hakimin de ihtiyati haciz talepleri açısından salt bir onay makamı olarak düşünülemeyeceği, ihtiyati haciz sebepleri hakkında takdir hakkına sahip olduğu, normal taleplerle korunması muhtemel haklar için olağanüstü yollara başvurmakta hukuki yarar bulunmadığı, mal kaçırma ya da normal takibin sonuçsuz kalma ihtimalini gösterecek somut bir olgunun ortaya konulmadığı, bonoların ödeme için ibraz edildiğinin iddia edilmediği, borçlunun ödeme imkanı ve itiraz hakkı tanınmadan gerekçesiz ve lüzumsuz bir biçimde haciz işlemine muhatap tutulamayacağı, mahkemelerin alacaklıyı olduğu kadar borçluyu da korumasının gerektiği, borçlunun ödeme mükellefiyetinin doğduğunun yeterince ispatlanamadığı gerekçesiyle ihtiyati haciz talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, ihtiyati haciz isteyen alacaklı vekili temyiz etmiştir.
Talep, bonoya dayalı ihtiyati haciz istemine ilişkin olup, mahkemece yukarıda yazılı gerekçeyle ihtiyati haciz talebinin reddine karar verilmiştir. Ancak, İİK’nın 257 vd. maddelerinde belirtilen ihtiyati haciz şartlarının, talep dayanağı bononun vadesinin gelmesi ve ödenmemesi karşısında gerçekleşmiş olduğu anlaşılmakla, mahkemece ihtiyati haciz talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün ihtiyati haciz isteyen yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle ihtiyati haciz isteyen alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle, kararın ihtiyati haciz isteyen yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 02/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.