
Esas No: 2017/11420
Karar No: 2022/2997
Karar Tarihi: 24.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11420 Esas 2022/2997 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme Ceza Dairesi 2017/11420 E. ve 2022/2997 K. numaralı kararda, 2010 yılında sahte belge düzenleme suçundan mahkumiyet hükmüne verilen temyiz başvurusunu reddetti. Ancak, 2009 yılında aynı suçtan verilen mahkumiyet hükmü için olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle bozma kararı verildi ve sanığın dava süreci sona erdi. Kararda, suç tarihleri, mahkumiyet hükümleri ve cezaları açıklandıktan sonra, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321 ve 322. maddeleri detaylı bir şekilde açıklanarak bahsedildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte belge düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
1) 2010 takvim yılında sahte belge düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyizinin incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) 2009 takvim yılında sahte belge düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyizinin incelemesinde;
Sanığa yüklenen suçun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 24.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.