FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06/11/2014 tarih ve 2014/159-2014/245 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ... ile müvekkili arasında imzalanan distribütörlük sözleşmesinin feshedildiğini, davalının distribütör olduğu sırada "... Kozmetik" isimli şirketi kurup müvekkiline ait bir çok ülkede ve Türkiye"de tescilli "...+Şekil" ibareli markayı taklit ederek satışını yaptığını, satış yaparken de müvekkilinin logosunu kullandığını, müvekkilinin müşteri kitlesinden haksız yararlandığını, kendi markasının müvekkili ile bağlantılı olduğu imajını vermeye çalıştığını, tüm bu eylemlerin haksız rekabet ve marka hakkına tecavüz oluşturduğunu ileri sürerek haksız rekabet ve marka hakkına tecavüzün önlenmesini, maddi tazminat ile itibar tazminatının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının tescilli markasının bulunmadığını, ticaret mahkemelerinin görevli olduğunu, davacı marka hakkına sahip olmadığına göre kendi ikametinde dava açamayacağını, genel yetki kuralları gereği davalının ikametgahı İzmir Mahkemelerinin yetkili olduğunu savunarak yetki ve görev itirazında bulunmuş, esas yönden de davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafın Türkiye"de tescilli bir markasının bulunmadığı, dayanılan markaların ABD"de yerleşik ..."ye ait olduğu, davacının münhasır lisans sahipliğine ilişkin delil ibraz etmediği, ABD"de yerleşik marka sahibi adına dava açma yetkisi olduğunu ispat edemediği, genel hükümlere göre açılacak davanın genel usul hükmü gereği İzmir Mahkemelerinin yetkisi içinde kaldığı, cevaba cevap dilekçesinde davalıya ait markanın hükümsüzlüğü de talep edilmişse de bu talep yönünden de yetkili mahkemenin İzmir Mahkemeleri olduğu gerekçesiyle dava dilekçesinin yetki yönünden reddine, talep halinde dosyanın İzmir Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi"ne gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekilinin temyiz dilekçesine ekli olarak sunduğu Münhasır Pazarlama ve Lisans Sözleşmesi hükümlerine göre, marka sahibinin açabileceği davaları 556 sayılı KHK"nın 21/6 maddesi uyarınca davacı da açma hakkına sahiptir. Aynı KHK"nın 63"üncü maddesi 1"inci fıkrasında marka sahibi tarafından üçüncü kişiler aleyhine açılacak hukuk davalarının, davacının ikametgahının olduğu veya suçun işlendiği veya tecavüz fiilinin etkilerinin görüldüğü yerdeki mahkemede açılabileceği, son fıkrasında birden fazla mahkemenin yetkisinin bulunduğu durumlarda ilk davanın açıldığı mahkemenin yetkili olduğu hususları düzenlenmiş olup münhasır lisans veren adına tescilli markalara dayanılarak
açılan haksız rekabet ve marka hakkına tecavüzün önlenmesi, tazminat ve hükümsüzlük talepli işbu davada anılan düzenlemeler uyarınca davacının kendi ikametgahında dava açabileceği nazara alınarak yetki itirazının reddine karar verilip uyuşmazlığın esasına girilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 02/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.