Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2.Davacı vekili, davacının davalı Üniversite’de muvazaalı olarak çalıştırıldığından baştan itibaren davalının işçisi sayılması gerektiğini iddia ederek ödenmeyen ilave tediye alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece her ne kadar davacı daha önce muvazaalı çalıştırılsa da 31.12.2010 tarihi sonrası alındığı işlerde çalıştırıldığından yeni hizmet sözleşmelerinde muvazaa bulunmadığından davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının muvazaalı şekilde 31/12/2010 tarihine kadar temizlik işçisi olarak alınmasına rağmen sağlık teknisyeni olarak çalıştırıldığı Mahkemenin kabulündedir. Davalı Üniversite ile taşeron şirketler arasında muvazaalı iş ilişkisi bulunduğu kabul edildiğinden davacı 4857 sayılı İş Kanunu 2.maddesi 7.fıkrası gereği baştan itibaren asıl işverenin işçisi sayılmalıdır. Davacı baştan itibaren asıl işveren işçisi sayıldığından muvazaalı iş ilişkisini takip eden dönem ihalelerinde alındığı yardımcı hizmet işlerinde veya kanunla cevaz verilen hastanenin asıl işlerinde çalıştırılsa bile asıl işveren kendi işçisini alt işverene devrettiğinden muvazaalı ilişkinin varlığı ve davacının yine asıl işveren işçisi olduğu kabul edilecektir.
Mahkemece yerinde olmayan gerekçe ile 31/12/2010 tarihi sonrası alındığı işlerde çalıştırıldığından bu tarihten sonraki ilave tediye alacağı talebinin reddine karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 26/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.