MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini, müvekkilinin işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirket vekili; izinsiz ve mazeretsiz işe gelmemesi sonucu 4857 sayılı İş Kanunu"nun 25/II-g maddesi uyarınca iş sözleşmesinin sonlandırıldığını, davacının sürekli olarak rapor alarak bir çalışandan beklenecek sorumluluktan kaçındığını , davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalı işveren feshinin haklı bir nedene dayandığının ispat edilemediği, davacının devamsızlık gerekçesiyle iş akdinin feshedildiğinin davalı tarafından bildirildiği, oysa devamsızlık tutanakları tanzim edilen tarihlere ilişkin davacının hekim raporu bulunduğu anlaşılmakla davacının iş sözleşmesinin haklı ve geçerli nedenlerle feshedilmediği gerekçeleriyle davanın kabulü ile, feshin geçersizliğine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı Kanun’un 18. ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesinde iş sözleşmesinin işveren tarafından işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanılarak feshedilebileceği düzenlenmiştir. Söz konusu geçerli sebepler 4857 sayılı Kanun’un 25. maddesinde belirtilen derhal fesih için öngörülen haklı sebepler olduğu gibi, bu nitelikte olmamakla birlikte, işçinin ve işyerinin normal yürüyüşünü olumsuz etkileyen hallerdir. İşçinin sık sık rapor alması kanunun gerekçesinde bu sebepler içinde sayılmıştır. İşçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan sebepler ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde fesih için geçerli sebep olabilirler. İş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, feshin geçerli sebeplere dayandığı kabul edilmelidir.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda, davacının iş sözleşmesi, 01.06.2014, 02.06.2014, 03.06.2014, 04.06.2014, 05.06.2014, 06.06.2014, 07.06.2014, 08.06.2014, 09.06.2014, 11.06.2014, 11.06.2014, 12.06.2014 tarihlerinde izinsiz ve mazeretsiz işe gelmemesi sebebiyle 4857 sayılı Kanun"un 25/II-g maddesi uyarınca sonlandırıldığı, davacının devamsızlık yaptığı belirtilen bu günlere ilişkin 26.05.2014-04.06.2014 ile 05.06.2014-14.06.2014 tarihleri arasında geçerli olan iki ayrı sağlık raporu ibraz ettiği, buna göre devamsızlık yaptığı belirtilen günlere ilişkin mazeretinin bulunduğu anlaşılmaktadır. Her ne kadar taraflar arasındaki iş sözleşmesi, işveren tarafından haklı neden iddiası ile feshedilmişse de dosya kapsamına yansıyan davacının çalışmasının son bir yılı içinde 8 kez rapor alıp 66 gün rapor nedeniyle işe gelmemesinin iş yerindeki iş akışını olumsuz etkileyeceği, iş yeri düzenini bozacağı, bunun da fesih için haklı neden ağırlığında olmasa da geçerli neden oluşturacağı gözetilerek davanın reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda belirtilen nedenlerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Karar tarihi itibariyle alınması gerekli olan 29,20 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 27,70 TL harcın mahsubu ile bakiye 1,50 TL karar ve ilam harcının davacıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 160,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.800,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, kesin olarak 18.01.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.