Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat


Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde, sanık ile katılan eşi arasında devam eden şiddetli geçimsizlik nedeniyle boşanma davası bulunduğu, sanık ile katılan eşi arasında geçen olaylar nedeniyle, sanığın, katılan hakkındaki iddialarını ispatlamak amacıyla, katılan ile yüzyüze yaptığı konuşmaları katılanın rızası olmaksızın gizlice kayda alarak, bilahare CD"ye aktarıp boşanma davasına cevap dilekçesi ekinde delil olarak sunması şeklinde gerçekleşen olayda,
Sanığın, konuşma içeriğini kaydedip, bu kaydı içeren CD"yi, görülmekte olan dava dosyasına delil olarak vermesi biçimindeki eylemleri, TCK"nın 134/1-2. maddesinde düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçu kapsamında değerlendirilebilir ise de, konuşma ayrıntıları dökümünü üçüncü kişi ya da kişilerle paylaştığı ve/veya çoğaltarak dağıttığına ilişkin hakkında bir iddia ileri sürülmeyen sanığın, boşanma davasındaki iddiasını ispatlama amacını taşıyan eyleminde, hukuka aykırılık bilinciyle hareket etmediği anlaşılmakla, sanığın beraatine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından failin kastının olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, sübuta ve beraat hükmüne ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 06/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.