Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6034 Esas 2022/2973 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1- Sanığın, katılana ait .... İlçesi, ..... Köyü, ... ada 9 parsel sayılı taşınmaz için tarımsal destekleme alabilmek amacıyla adli emanetin 2014/340 sırasında kayıtlı kira sözleşmesini sahte olarak düzenleyerek 26.10.2010 tarihinde İkizce İlçe Tarım Müdürlüğüne müracaat etmek suretiyle özel belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın savunmasında, kardeşi olan katılanın şehir dışında ikamet etmesi nedeniyle onun rızası ile suça konu taşınmazı ekip kullandığını savunması karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; sanıığın 26.10.2010 olan suç tarihinden 10.06.2014 olan şikayet tarihine kadar suça konu taşınmazı fiilen kullanıp kullanmadığının araştırılması, sanığın sabit kabul edilen fiilinin 5237 sayılı TCK'nın 211. maddesinde düzenlenen "bir hukuki ilişkiye dayanan alacağın ispatı veya gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla” özel belgede sahtecilik suçunu oluşturup oluşturmayacağının tartışılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması,
2- Kabule göre de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 tarihli, 2008/11-250 Esas ve 2009/13 Karar sayılı ilamında yer alan “... 765 sayılı Kanun’un yürürlükte bulunduğu dönemde işlenen suçtan 647 sayılı Kanun’un 6. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilen ve 765 sayılı TCK’nin 95/2. maddesi uyarınca vaki olmamış sayılan mahkûmiyetlerin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel oluşturmayacağı...” şeklindeki açıklama karşısında; sanığın adli sicil kaydındaki İkizce (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 06.10.2005 tarihli, 2003/149 Esas ve 2005/125 Karar sayılı ilamıyla hükmedilmiş olan erteli cezanın esasen vaki olmamış sayılmasına ilişkin koşulların oluşup oluşmadığı tartışılmadan, kasıtlı suçtan mahkum olduğu gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 24.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.