MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ücret alacağı, prim, yemek parası, yıllık izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı tarafça iş sözleşmesinin feshedildiğini belirterek kıdem tazminatının, ücret, prim+yemek parası alacağının, yıllık izin ücretinin, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücretinin faizleriyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının işyerini terkederek işi bıraktığını ve bir daha gelmediğini, bayramlarda çalışmadığını, bordrolardaki maaşın asgari ücretin üzerinde olduğunu, yemek ve yol parası ödenmediği iddiasının doğru olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğinden kıdem tazminatına hak kazanacağı, davalı tarafça dosyaya sunulan davacı ile ilgili bireysel giriş-çıkış doğrultusunda ek bilirkişi raporuyla hesap ve tesbit olunan kıdem tazminatı, bakiye ücret, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil alacağının davalıdan tahsiline, davacı tarafın fazlaya ilişkin taleplerinin ise reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı kanuni süresi içinde davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda; mahkemece, davacının iddia ettiği fazla çalışma ve genel tatil çalışmaları tanık beyanlarına göre tespit edilmiş, davalı işverence sunulmuş olan davacının işe giriş-çıkış saatlerinin kayıtlı olduğu dönemler bakımından ise bu kayıtlara göre hesaplama yapılarak bu dönem bakımından alacağı bulunmadığı kararı verilmiştir. Ne şekilde tespit edildiği açıklanmayan, davacının imzasını taşımayan ve davacının kabul etmediği işe giriş-çıkış kayıtlarına göre davacının istem konularının değerlendirilmesi hatalı olmuştur. Tek taraflı olarak hazırlanıp sunulduğu ve davacının imzası olmayan ilgili kayıtlar dikkate alınmadan yukarıda açıklanan ilkelere göre davacının taleplerinin değerlendirilmesi gerekirken belirilen şekilde hesaplama yapılması bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.01.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.