MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29/05/2014 tarih ve 2013/192-2014/131 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin sigortalısına ait emtiaların davalının sorumluluğunda taşınması sırasında zarara uğradığını, müvekkili tarafından sigortalısına yapılan ödemenin davalıdan tahsili amacıyla başlatılan icra takibine vaki itirazın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin taşıyan değil, taşıyanın acentesi olduğunu, 6762 sayılı TTK"nın 119 maddesi hükmü gereği acenteye karşı doğrudan husumet yöneltilmesinin mümkün olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, konşimentoda taşıyanın .... olduğu ve konşimentonun taşıyıcı .... olarak .... adına ... tarafından imzalandığı ve imza üzerinde bulunan kaşede "acentesi/acenteleri olarak ..."nin isminin bulunduğu, davalı ..."nin sadece acente sıfatı ile isminin yer aldığı ve taşıyan olarak kayıtlı olmadığı, TTK 105/1 maddesi gereğince de acenteye doğrudan dava yöneltilemeyeceğinden davacının davasının husumet nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.