Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/15704 Esas 2015/1092 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/15704
Karar No: 2015/1092
Karar Tarihi: 02.02.2015

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/15704 Esas 2015/1092 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi         2014/15704 E.  ,  2015/1092 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/06/2014 tarih ve 2013/163-2014/96 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, müvekkili adına tescilli .... markasının herhangi bir yerde kullanılabilmesi için müvekkili ile sözleşme yapılması gerektiğini, davalının asansör bakım tamir işiyle iştigal ederken .... markasını ve logosunu akti ilişki olmaksızın asansör bakım arıza servis formu üzerinde kullandığını, eylemin marka hakkına tecavüz teşkil ettiğini ileri sürerek 3.127 TL maddi tazminat ile 9.381 TL manevi tazminatın faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı, markanın kullanılmasında herhangi bir kusurunun bulunmadığını, talimatı olmamasına rağmen matbaanın servis formuna davacıya ait markayı bastığını, manevi tazminatın fahiş olduğunu, davacının maddi zararının bulunmadığını savunmuştur.
    Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre davalının, herhangi bir hakka dayanmaksızın davacıya ait .... markasını ticari amaçla asansör bakım arıza servis formu üzerinde kullanmak suretiyle davacının markasına tecavüzde bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 3.127 TL maddi ve 3.000 TL manevi tazminatın faiziyle birlikte tahsiline karar verilmiştir.
    Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.