Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6438 Esas 2020/3682 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6438
Karar No: 2020/3682
Karar Tarihi: 02.03.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6438 Esas 2020/3682 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından dolayı mahkum olduğunu açıkladı. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptali ile ilgili kararı dikkate alındı ve bu maddeye göre öngörülen hak yoksunluklarının ve yargılama giderlerinin uygulanması gerektiği belirtildi. CMK'nın 324/4. maddesi ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi de göz önünde bulunduruldu. Mahkeme, sanıktan tahsil edilecek tutarın 20 TL'den az olması durumunda Devlet Hazinesi'nde bırakılması gerektiğini söyledi. Karar reddedildi ve hükümler istem gibi onandı. Kanun maddeleri açıklamalı olarak eklenmelidir.

2. Ceza Dairesi 2019/6438 E. , 2020/3682 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesinde atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL’den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 02.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.