Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/5573 Esas 2021/1106 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5573
Karar No: 2021/1106
Karar Tarihi: 15.02.2021

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/5573 Esas 2021/1106 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmüne yapılan istinaf başvurusunu esastan reddetti. Temyiz edenin duruşmalı inceleme talebi reddedildi. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olduğu, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği belirlendi. Vicdani kanın kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, suç tipinin kanunda öngörülen şekilde gerçekleştiği, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirildiği anlaşıldı. Temyiz dilekçesinde ileri sürülen gerekçeler yerinde görülmedi ve temyiz davası esastan reddedildi.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 314/2 maddesi
- 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 5/1 maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 62, 53/1, 58/9, 63 maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2020/5573 E. , 2021/1106 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62,
53/1, 58/9, 63 maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet
hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Adana 13. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.