2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/4407 Karar No: 2020/3678 Karar Tarihi: 02.03.2020
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4407 Esas 2020/3678 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verildiği için yapılan incelemede, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi uyarınca Tebligat yapılmaz veya adres tebligata uygun değilse, muhatabın adres kayıt sistemiyle ilgili bilgilerinin kullanılacağı ve buraya tebligat yapılması gerektiği belirtildi. Bu nedenle, mahkeme kararının sanığa ulaştırılması için öncelikle sanığın bilinen en son adresine tebligat yapılması gerektiği, ancak bu adres hala tebligata uygun değilse MERNİS adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan tebligatın yapılabileceği ifade edildi. Kanun maddeleri arasında yer alan Tebligat Kanunu'nun 21/1-2 ve 23/1-8 maddeleriyle birlikte Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesinde belirtilen şartlara uygun bir şekilde tebligatın yapılması gerektiği vurgulandı.
2. Ceza Dairesi 2019/4407 E. , 2020/3678 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, temyiz kapsamı dışındaki sanık ...’un yokluğunda verilen kararı içeren davetiyenin tebliği için sanığın MERNİS adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan ve Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı, usulüne uygun olarak (öncelikle adı geçen sanığın bilinen en son adresine tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belge ve sunarsa temyiz dilekçesi de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 02/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.