Tebliğname No : 4 - 2011/216829
MAHKEMESİ : Ankara 15. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/05/2011
NUMARASI : 2010/269 Esas, 2011/202 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, "olay günü müşteki polis memurlarının dayısını durdurmaları üzerine yanlarına gittiğini, müştekilerin kendisine hakaret etmeleri üzerine kendisininde terbiyesizler, o küfür size geçer demesi üzerine her üç polis memurunun kendisini darp ettiği" şeklindeki savunması ve hakkında tanzim olunan adli rapor içeriği üzerinde durularak TCK"nın 29 ve 129. maddelerinin uygulanması gerekip gerekmediğinin karar yerinde tartışılmaması,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 12/02/2013 gün ve 2012/13-1438 E. - 2013/5 K. sayılı kararı uyarınca, hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek olmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği, ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan ilamların, TCK"nın 191. maddesine göre “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak” suçuna ilişkin olduğu ve 19/12/2006 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191/2. maddesine göre tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verilebileceği ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uyması halinde açılmış olan davanın düşmesine karar verilecek ve bunun sonucunda da sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacak olması karşısında, adli sicil kaydındaki ilam getirtilip sonuçları araştırılmadan tekerrüre esas alınması,
Sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçunu birden fazla kamu görevlisine karşı gerçekleştirdiği kabul edilmesine rağmen hakkında TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 27/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.