Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 16/02/2021 tarih ve 2020/8720 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 11/03/2021 tarih ve KYB-2021/22944 sayılı ihbarname ile;
Mühür bozma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 203/1, 62 ve 52/1-2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Kayseri 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/04/2019 tarihli ve 2018/691 esas, 2019/1062 sayılı kararının "1- Benzer olaylar nedeniyle Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08/03/2016 tarihli ve 2015/1121 esas, 2016/111 karar sayılı ve Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 23/03/2016 tarihli ve 2016/813 esas, 2016/5277 karar sayılı ilâmlarında da belirtildiği üzere, mühür bozma suçunun oluşabilmesi için kanunun veya yetkili makamların emri uyarınca konulmuş bir mührün kaldırılması ya da konuluş amacına aykırı hareket edilmesi gerektiği, ihaleye dayalı olarak elektrik dağıtımı yapan ve kamu görevlisi statüsü bulunmayan özel şirket görevlilerince yapılacak mühürlemelerin ihlâli durumunda, anılan suçun oluşmayacağı cihetle, somut olayda, özelleştirme uygulamaları neticesinde elektrik dağıtım ve satışının ... A.Ş."ne 21/09/2012 tarihinde devredilmesi ve sanığın da mühür bozma eylemini 19/01/2018 tarihinde gerçekleştirmiş olması karşısında, mühür bozma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-Kabule göre de hükmün gerekçesinde “...sanığa yüklenen mühür bozma suçunun unsurları oluşmadığı anlaşılmakla atılı suçtan sanığın beraatine karar verilmesi gerekmiştir.“ denilmesine karşın, hüküm fıkrasında sanığın 5237 sayılı Kanun"un 203/1, 62 ve 52/1-2. maddeleri uyarınca 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılması suretiyle mahkûmiyet hükmü kurularak, gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye neden olunmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Hükmün gerekçesinde “sanığa yüklenen mühür bozma suçunun unsurları oluşmadığı anlaşılmakla atılı suçtan sanığın beraatine karar verilmesi gerekmiştir“ denilmesine rağmen, hüküm fıkrasında sanığın TCK‘nin 203/1, 62, 52/1-2. maddeleri uyarınca 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılması suretiyle mahkûmiyet hükmü kurularak, gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye neden olunması karşısında; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki (2) numaralı düşünce yerinde görüldüğünden, sanığın “mühür bozma“ suçundan mahkûmiyetine ilişkin Kayseri 9. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 18/04/2019 tarihli 2018/691 Esas ve 2019/1062 Karar sayılı kararının CMK’nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA; bozma nedenine göre (1) numaralı istem hakkında karar verilmesine yer olmadığına, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 31/05/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.