Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1579 Esas 2020/5367 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde hasta bakım elemanı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle sona erdiğini ancak kıdem tazminatının ödenmediğini ileri sürerek bu alacağının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 16/03/2016 tarihli ilamıyla, kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının belirsiz alacak davası olarak açılamayacağından davanın hukuki yarar yokluğundan reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemenin 07/06/2016 tarihli kararıyla, bozma kararına karşı direnilmesine karar verilmiş, Direnme kararı davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2016/22-2240 esas 2019/1228 karar sayılı 28/11/2019 tarihli kararıyla, Mahkemenin direnme kararının yerinde olduğu kabul edilerek, Dairemizin bozma ilamında açıklanan bozma nedenine göre davanın esasına yönelik diğer temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 28/11/2019 tarihli kararıyla, dava dosyasının Dairemize gönderilmesi üzerine, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 02/06/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.