MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK
MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/06/2014 tarih ve 2012/259-2014/171 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 10 yıl önce “.....” isimli bir otomobil dergisi çıkardığını, bu ibareyi taşıyan markayı adına tescil ettirdiğini, derginin 2004 yılında yayın hayatına son verdiğini ancak 2011 yılının Aralık ayında .... alan adlı internet sitesinden aynı adı taşıyan aylık otomobil dergisini internet ortamında yayımlamaya başladığını, 9 ay boyunca derginin takipçileri ile buluştuğunu, davalının bu süreçte, amatör olarak derginin genel yayın yönetmenliği, ticari boyutta ise kar ortağı olarak görev yaptığını, sonrasında davalının bu işten ayrılıp .... alan adlı internet sitesinden benzer içeriğe sahip dergi yayımlamaya başladığını, davalının çıkardığı derginin müvekkilinin daha öncesinde çıkardığı dergiyle aynı adı taşıdığını, onun devamı gibi algılandığını, davalının bu süreçte daha önceki pozisyonu nedeniyle elinde bulunan müvekkiline ait internet sitesinin şifrelerini kullanarak müvekkilinin yayın yapmasını engellediğini, müvekkilin bu süreçte iki ay yayın yapamayıp reklam gelirinden mahrum kaldığını, ayrıca Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi"nin 2012/83 D.İş dosyasında davalıya ait internet sitesinin yayınının teminat mukabilinde tedbiren durdurulmasına karar verilmesi nedeniyle teminat bedelini yatırmak için bankadan kredi kullandığını, bu nedenle de zarara uğradığını ileri sürerek davalının tecavüzünün men"ine, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 14.935,00 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının markasının sadece 41. sınıf yönünden tescilli olduğunu, müvekkilinin internet ortamından yayın yaptığını, bu nedenle tarafların ürünlerinin farklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacıya ait markanın 41. sınıf yönünden yayıncılık hizmetleri; dergi yayımlama hizmetleri, gazete yayımlama hizmetleri yönünden tescil edildiği, davacının “.....” ibaresini sanal ortamda e-dergi yayımlamakta kullandığı, derginin internet ortamından yayımlanmasının markanın tescilli olduğu 41. sınıf yönünden kullanım sayılacağı, davalının daha önce davacı ile birlikte çalışırken 9.8.2012 tarihinde ...... alan adlı internet sitesinden otomobil dergisi yayımlamaya başladığı, 2012 yılının Eylül, Ekim, Kasım aylarında “....” isimli dergiyi yayımladığı, bu esnada davacının kullandığı “....” sloganını da kullandığı, davalının bu eylemlerinin davacının marka hakkına tecavüz teşkil ettiği gerekçesiyle davalı tarafından ..... alan adlı internet sitesi üzerinden davacının tescilli “....” markasına yönelik tecavüzün sona erdirilmesine, bu alan adını taşıyan siteye erişimin engellenmesine, 7.755,56 TL maddi, 3.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 551,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.