Hakaret - Kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/24081 Esas 2013/2353 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/24081
Karar No: 2013/2353
Karar Tarihi: 11.02.2013

Hakaret - Kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/24081 Esas 2013/2353 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararda, bir kişinin zabıta memurlarına saldırması sonucu kasten yaralama ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarının işlendiği belirtilmiştir. Ancak, sanığın kişilik özellikleri ve yargılama sırasındaki tutumu göz önünde bulundurularak hüküm açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2 ve 86/3-c maddeleri ile görevi yaptırmamak için direnme suçu, 265. maddesi ile kasten yaralama suçu olarak belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2011/24081 E. , 2013/2353 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, Kasten yaralama
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına, mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan sanık ... müdafiinin temyiz isteminin, katılan sanık ... hakkında kasten yaralama ile sanık ... hakkında hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan sanık ..."in, tezgahının kaldırılmasına ve hakkında ceza uygulanmasına engel olmak amacıyla görevli zabıta memurları olan yakınanlara elindeki bıçakla saldırması biçimindeki eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 265. maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturabileceği; kabule göre de dosya kapsamında bulunan tanık beyanlarına, doktor raporlarına ve emanet makbuzuna göre yaralamanın bıçakla yapıldığı gözetilmeden katılan sanık hakkında aynı Kanunun 86/2 ve 86/3-c maddelerinden hüküm kurulması, karşı temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Hükmün verildiği oturumda yalnızca katılan sanık ... müdafiinin hazır bulunduğu ve esas hakkındaki savunması sorulduktan sonra başka bir işlemin yapılmadığının anlaşılması karşısında, son sözünün sorulmaması sonuca etkili görülmediğinden tebliğnamedeki (2) no"lu; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken “suçun işlenmesiyle mağdurun uğradığı zararın, tazmin suretiyle tamamen giderilmediği” şeklindeki gerekçenin yanı sıra “sanığın kişilik özellikleri ile yargılama sırasındaki tutum ve davranışlarına göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılmadığı” biçiminde gösterilen gerekçe ile 5271 sayılı CYY.nın 231.maddesinin 6.fıkrasının (b) bendinde belirtilen koşulun oluşmadığının anlaşılması nedeniyle tebliğnamedeki (3) nolu bozma düşüncesine katılınmamıştır.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre katılan sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA, 11/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.