Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan fazla iş bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece ıslahla artırılan miktar da dikkate alınarak davanın kabulüne dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine Dairemizin 12.02.2018 tarih, 2016/2930 Esas ve 2018/526 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiş, mahkemece bozma ilâmına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne, 50.000,00 TL alacağın dava tarihinden, 554.311,42 TL alacağın ise ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, karar taraf vekilleri tarafından yasal süresi içinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme yapılarak hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve bozmanın şümulü dışında kalarak kesinleşen cihetlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün olmamasına göre davalının tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davacının temyiz itirazlarına gelince; davacı vekili dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak simülasyon binası için 20.000,00 TL, iletişim fakültesi işleri için ise 30.000,00 TL olmak üzere toplam 50.000,00 TL’nin 23.11.2011 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, 02.02.2016 tarihinde harçlandırdığı ıslah dilekçesi ile simülasyon binası için talebini 175.139,42 TL arttırarark 195.139,42 TL, iletişim fakültesi işleri için talebini 396.452,06 TL artırarak 426.452,06 TL olmak üzere toplam 621.691,48 TL’nin 23.11.2011 tarihinde itibaren işleyecek ticari faizi ile
birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Yine Dairemizin 12.02.2018 tarih, 2016/2930 Esas ve 2018/526 Karar sayılı bozma ilâmının 1. bendinde “Davacının temyiz itirazı ile ilgili olarak; Davacı ile temlik eden yüklenici şirket tacir olup, yaptığı iş de ticari işletmesiyle ilgili ticari iş olduğundan 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun"un 2/II. maddesi uyarınca avans faizi istenebileceği, dava dilekçesi ve ıslahta ticari faiz talep edildiğinden kabul edilen alacağın avans faizi ile tahsili yerine yasal faizi ile tahsiline karar verilmesi doğru olmamıştır” denilmiştir. Mahkemece bozma ilâmına uyulduğuna göre kabul edilen alacağa dava ve ıslah tarihinden itibaren avans faiz uygulanması gerekirken yasal faiz uygulanması isabetli olmamıştır. Bu nedenlerle kararın bozulması gerekirse de yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, kararın 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"nın 438/VII. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca davacının temyiz itirazlarının kabulü ile kararın hüküm kısmının 1. bendinin (c) fıkrasının ikinci satırında yer alan “yasal” kelimesinin çıkarılmasına, yerine “avans” kelimesinin yazılmasına, kararın değiştirilmiş bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan harcın temyiz eden davacıya iadesine,
2547 sayılı Yasa’nın 56/b maddesi gereğince davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 06.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.