Basit yaralama suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, denetim süresinde suç işlediğinden bahisle hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair Gaziosmanpaşa 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.04.2019 tarihli ve 2018/473 Esas, 2019/348 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 11.12.2019 tarihli ve 2019/16618 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.12.2019 tarihli ve 2019/127260 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, her ne kadar Konya 16. Asliye Ceza Mahkemesince sanığın daha önceden kasıtlı bir suçtan dolayı mahkum olduğundan bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de, mahkemesince yapılan yargılama sonunda hükme esas alınan adlî sicil kaydının sanığa ait olmadığı gibi, suç tarihi itibariyle sanığın adli sicil kaydında herhangi bir mahkûmiyet kaydı bulunmadığı ve sanığın savunmasında hakkında mahkumiyet hükmü kurulması halinde verilecek olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararını kabul ettiğinin anlaşılması karşısında, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu halde aynı isimli başka bir kişiye ait adli sicil kaydı dosyaya alınarak “sanığın denetim süresi içinde suç işlediği anlaşıldığından HAGB hükümlerinin uygulanmasına kanunen yer olmadığı” şeklindeki gerekçeyle sanık hakkında CMK’nin 231. maddesinin uygulanmamasında isabet bulunmamaktadır.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanık ... hakkındaki Gaziosmanpaşa 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.04.2019 tarihli ve 2018/473 Esas, 2019/348 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.