Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/15833 Esas 2015/1028 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada (Kapatılan) Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03/06/2014 tarih ve 2013/204-2014/174 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin ticaret unvanının "..." olarak .... Ticaret Sicili"ne 12/12/1989 tarihinde tescil edildiğini, ... kelimesini aynı zamanda marka olarak da kullandığını ve markasının tanınmış olduğunu, davalı şirketin müvekkiline ait "..." kelimesini “...” olarak unvanında kullandığını, bu kullanımın haksız rekabet ve açıkça iltibas yarattığını ileri sürerek davalının ..... unvanından “...” kelimesinin silinerek iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalı şirketin unvanında “...” kelimesine yer vererek davacı şirketin halk nezdindeki tanınmışlık ve bilinirlik özelliklerinden istifade ettiği ve bu itibarla da TTK"nın 54. maddesinde düzenlenen dürüstlük kuralına aykırı davranışlarda bulunarak haksız rekabete yol açtığı gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı şirketin "...." isimli ticaret unvanından “...” kelimesinin terkin ve iptaline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve dava, 6102 sayılı Kanun"un 52. maddesine dayalı unvan terkini davası olup, dava dilekçesinde davacının tescilli marka sahibi olduğu hususunun bir tali unsur olarak zikredilmiş bulunmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.