MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/01/2014
NUMARASI : 2009/2164-2014/73

Dava dilekçesinde, ortak yere asılan tabelanın uygun hale getirilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı E. G. Market vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dava dilekçesinde, davalıların binanın mimarisini bozacak ve diğer kat maliklerinin haklarına tecavüz edecek şekilde tabela astığını belirterek el atmanın önlenmesi ve eski hale getirilmesini istemiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahallinde yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporunda, davalı tarafından kullanılan zemin kat bağımsız bölüm dış cephesinde 14.30 metre uzunluğunda 0,90 metre genişliğinde tanıtım tabelası bulunduğu, bu tabelanın yönetim planının 32/4. maddesine uygun olarak asılmadığı ve kaldırılması gerektiği açıklanmış, mahkemece de davalı kiracı tarafından dış cepheye asılan tabelanın kaldırılmasına karar verilmiştir.
Yargıtay uygulamalarında yönetim planı ve kat malikleri kurulu kararıyla konulmuş bir yasaklama bulunmaması halinde işyerini tanıtma ve reklam amacıyla bina cephesine binanın dış görünümünü ve estetiğini bozacak şekilde abartılı boyutlarda olmamak ve de ait olduğu bağımsız bölümün dış cephe sınırlarını aşmamak kaydıyla tabela ve reklam panosu asılabileceği kabul edilmektedir.
Mahkemece Kat Mülkiyeti Yasasının 33. maddesinde de öngörülen hakkaniyet kurallarına, yönetim planında öngörülen koşullara ve yukarıda değinilen ilkelere göre davacı tarafa verilen rahatsızlığı gideren ve davalının işyerini tanıtıcı tabelanın asılabileceği -davalının dış cephe mülkiyet sınırlarını aşmayan- uygun yerin bilirkişi incelemesi yaptırılarak tespit ettirilip ölçekli bir krokiye de bağlanmak suretiyle alınacak rapor doğrultusunda bir karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçelerle davalıya ait tabelanın tamamen kaldırılmasına karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.