Dolandırıcılık - sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/3621 Esas 2018/2640 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, sahtecilik
HÜKÜM : Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan beraat; sahtecilik suçundan ...nın 204/1, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Sahtecilik suçundan sanığın mahkumiyetine;dolandırıcılık suçundan beraatine ilişkin hükümler, sanık müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılana yaptırdığı kasko ve trafik sigortaları karşılığında verdiği çekin karşılıksız çıkması üzerine katılana suça konu 30/12/2008 keşide tarihli İstanbul keşide yeri olan 5.500 TL bedelli sahte çeki verdiği şekilde gerçekleşen eyleminin sahtecilik suçunu oluşturduğuna ve suça konu çekin katılana önceden doğan borç nedeni ile sonradan düzenlenerek verilmesi nedeniyle nitelikli dolandırıcılık suçunun unsurlarının oluşmadığına dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
1)Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçları işlediğinin sabit olmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, sanık müdafiinin eksik inceleme ile karar verildiğine ve o yer Cumhuriyet savcısının dolandırıcılık suçundan da sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulması gerektiğine dair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2) Sanık hakkında sahtecilik suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İddia, savunma, suça konu çek üzerinde yapılan inceleme sonucu alınan bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamı itibariyle, sanığın üzerine atılı suçun sübut bulduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; o yer Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.