Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/9742 Esas 2016/5571 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 10/02/2014
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 6.656,64 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine
Temyiz edenler : Davalı vekili ve Davacı vekili

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekili ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Tazminat talebinin dayanağı olan Bilecik Asliye Ceza Mahkemesinin 03.12.2013 tarih, 2013/227 esas, 2013/669 karar sayılı ceza dava dosyasında yapılan yargılama sonunda, davacının (sanığın) hakaret suçundan 75 gün karşılığı 1.500 TL adli para cezası ve kasten yaralama suçundan TCK’nın 86/1, 86/3-a, 62. maddeleri gereğince sonuç olarak 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, dairemizce hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi halinde, ancak deneme süresi sonunda davanın düşmesine karar verilmesi durumunda fazladan tutuklu kalınan süreler için tazminat talebinin değerlendirilebileceği, bu itibarla davanın reddi gerekirken yazılı gerekçelerle davacı lehine tazminata hükmolunması,
2-Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun dairemizce de benimsenen 20.09.2005 gün, 2005/1-88 esas ve 2005/98 sayılı kararında belirtildiği üzere; davayı vekil ile takip eden davacı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesinin 13/4. maddesi ve tarifenin üçüncü kısmı gereğince, ikinci kısmın ikinci bölümünün onuncu sırasındaki ücretten az olmamak üzere vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, dilekçe yazım ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı ve davacı vekillerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 04.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.