Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/9841 Esas 2016/5554 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan, katılan vekilinin ise hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, olay tarihinde geceleyin hız limitinin 120 km olarak belirlendiği yerleşim yerinde, virajlı ve aydınlatma bulunan bölünmüş yolda, sanığın, idaresindeki otomobili ile sol şeritte seyir halinde iken olay mahalline geldiği esnada, yaya geçidi levhası bulunan yerden karşıya geçmek isteyen 2006 doğumlu yayaya aracının ön sol yan kısmı ile çarptıktan sonra 110 metre ileride banket üzerinde durduğu ve yayanın ölümü ile sonuçlanan kazada, mahkemece hükme esas alınan adli tıp raporunda da belirtildiği üzere, sanığın yaya geçidine yaklaştığı esnada müteyakkız hızda seyretmediğinden bahisle yaya geçidinde yayaya çarparak ölümüne neden olduğu olayda asli kusurlu olduğunun kabulüne rağmen temel ceza tayininde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 231. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.