MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıkların, müşteki ..."in miras bırakanı ... kalan... sayılı ahşap üç katlı evden bir çift eski büyük kanatlı kapı, onbeş adet eski oda kapısı, bir çift eski dolap kapısı, bir adet eski dokuma tezgahı, bir adet eski gömme dolap, bir çift demirli eski kapı, üç parça dolap kapağı, bir adet eski ip tezgahı ve kapı önündeki üç adet taşı çaldıklarından 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b ve 53 maddeleri gereğince; ... Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kurulunun 26.10.1993 tarih ve 3208 sayılı kararı ile "korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı" kapsamına alınarak tapu kaydına şerh verilen binanın kapılarını sökerek taşınmaza kasten zarar verdiklerinden 2863 sayılı Kanun’un 65/a ve TCK"nın 53. maddeleri gereğince cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yargılaması sonunda Mahkemenin 16.02.2010 tarih ve 2009/133-2010/16 sayılı kararında, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan hüküm verilmediği, 2863 sayılı Kanun’un 65/a maddesi gereğince verilen mahkumiyet kararının temyizi üzerine, Yüksek Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 09.05.2013 tarih ve 2012/21537-2013/13044 sayılı kararı ile bozulmasından sonra yapılan yargılama sonunda bu defa da sanıklar hakkında taşınmaz kültür varlığına kasten zarar vermek suçundan hüküm verilmediği, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi gereğince verilen mahkumiyet kararının temyizi üzerine dosya Dairemize gönderilmiş ise de; sanıkların korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescilli binadan tarihi eser özelliği olan çift kanatlı bina giriş kapısı, oda kapıları, dolap kapakları ve dokuma tezgahını söküp çalma eyleminin 2863 sayılı Kanun’a aykırılık ve hırsızlık olmak üzere iki ayrı suç oluşturup oluşturmadığının ya da 5237 sayılı TCK"nın 44/1. maddesine göre sanıkların en ağır cezayı gerektiren 2863 sayılı Kanun’un 65/a maddesi uyarınca cezalandırılması gerekip gerekmediğinin veyahut da suç vasfının tayin edilmesinin, Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararının ceza daireleri ortak hükümler bölümünde "Ceza daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği işleri sonuçlandırır." şeklindeki düzenlemesine göre, incelemenin daha önce Yüksek Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 09.05.2013 tarih ve 2012/21537-2013/13044 sayılı kararı ile yapılıp bozma karar verildiğinin ve dosyanın
incelemeyi yapan dairece neticelendirilmesinin gerekmesi sebepleriyle temyiz incelemesinin Yüksek Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın adı geçen Daireye GÖNDERİLMESİNE, 14.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.