Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/2317 Esas 2010/2493 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tazminatlar ve iştirak nafakaları yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü
1) Davalı-karşılık davacının temyiz dilekçesi davacı-karşılık davalıya 5.1.2010 günü tebliğ edilmiş ve fakat söz konusu karar yasada öngörülen (HUMK.md.433/2) l0 günlük süre geçtikten sonra 20.1.2010 tarihinde verilen dilekçe ile katılma yoluyla temyiz edilmiştir.
Kuşkusuz Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı kanunla değiştirilen 432.maddesine göre, temyiz kanuni süre geçtikten sonra yapılır ise, temyiz isteminin reddine karar verme yetkisi hükmü veren mahkemeye aittir.
Ne var ki Aile Mahkemelerince verilen kararların yasal süre geçtikten sonra temyiz edilmesi veya temyiz kabiliyetinin bulunmaması halinde dosyanın yerel mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmeden, Yargıtay"a gönderilmesi durumunda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı kanun ile değişik 432/4.maddesine göre, bu konuda bir karar verilmek üzere, dosya mahalline geri çevrilmeden doğrudan doğruya Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği(l.6.l990 günlü ve l989/3 Esas,l990/4 Karar sayılı) Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunca karara bağlanmıştır. Bu durumda gösterilen sebeple davacı-davalının katılma yoluyla temyiz isteminin reddi gerekir.
2) Davalı-karşılık davacı vekili Av. ... 28.1.2010 tarihli dilekçesiyle temyizden feragat ettiğinden, temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı-karşılık davalının temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte; davalı-karşılık davacının temyiz dilekçesinin ise yukarıda 2. bentte gösterilen nedenle REDDİNE, oybirliğiyle karar verildi. 15.02.2010 (Pzt.)