Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3758 Esas 2022/3179 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Resmi belgede sahtecilik, özel belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 15.12.2010 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 11.09.2013 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1) Sanığın denetim süresinde işlediği ihbara konu Konya 14. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 06.05.2015 tarih, 2014/428 Esas ve 2015/663 Karar sayılı ilamına konu kasıtlı suçun, TCK'nin 155/1 maddesi uyarınca hükmolunan güveni kötüye kullanma suçu olmasına göre, karar tarihinden sonra 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlenerek ihbara konu suçun uzlaşma kapsamına alınması nedeniyle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, hükmün açıklanmasına dayanak teşkil eden güveni kötüye kullanma suçu yönünden, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak anılan hüküm yönünden uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, bozmayı gerektirmiş,
2) Kabule göre de;
a)Sanık hakkında sahte kimlik belgesi düzenleyip kullanmak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu, katılan ... kimlik bilgileri ile kira kontratını sahte olarak düzenletmek suretiyle özel belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davalarında; belgede sahtecilik suçlarında aldatma niteliğinin bulunup bulunmadığının takdirinin hakime ait olduğu gözetilerek, 5271 sayılı CMK'nin 217/1 maddesi de dikkate alınarak, suça konu nüfus cüzdanı ve kira kontratı asıllarının duruşmaya getirtilip denetime olanak verecek şekilde dosya içine konularak incelenmek suretiyle, özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması ve aldatma niteliklerinin olup olmadığının belirlenerek kararda tartışılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine, eksik inceleme ve araştırma ile hüküm kurulması,
b)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.04.2014 tarihli, 2013/11-397 Esas ve 2014/202 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK'nin “Kamu güvenine karşı suçlar” bölümünde düzenlenen ve belgenin gerçeğe aykırı olarak düzenlenmesi ile kamu güveninin sarsıldığı kabul edilerek suç sayılıp yaptırıma bağlanan sahtecilik suçlarının hukuki konusunun kamu güveni olduğu, eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde dahi bu kişinin mağdur değil, suçtan zarar gören olarak kabul edilmesi gerektiği gözetilerek, sanığın fiillerinin her birinin yenilenen kararla işlenmiş ayrı suçları mı, yoksa bir suç işleme kararının icrası kapsamında işlenen zincirleme suçu mu oluşturduğunun değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, yetersiz gerekçe ile karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.