Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/11546 Esas 2013/10062 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 15/03/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 01/02/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
a)Dava, ölümlü trafik kazasına dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Tazminat hukuku ilkeleri gereğince, haksız eylemden kaynaklanan zararın ödetilmesi amacıyla açılan davalarda, istek bulunması durumunda, hükmedilecek tazminata olay gününden itibaren faiz yürütülmesi gerekir.
Davacı, uğradığı zararın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte ödetilmesini istemiş olup, mahkemece hüküm altına alınan tazminat miktarlarının istem gibi olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte ödetilmesine karar verilmesi gerekirken, dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru değil ise de; anılan bu yanılgı yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte olmadığından 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/son maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
b)Karar gününde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10/2. maddesi gereğince, manevi tazminat isteminin kısmen reddi durumunda davalı tarafa verilecek vekalet ücreti davacı tarafa verileni geçemez. Yerel mahkemece bu yönün gözardı edilerek davalı taraf yararına, davacı taraftan daha fazla vekalet ücretine hükmolunması doğru değilse de, anılan bu yanılgı da yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte olmadığından 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/son maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2-a) numaralı bentte gösterilen nedenle; hükmün 1. bendindeki "...dava tarihinden itibaren..." ifadesinin çıkarılarak yerine; "olay tarihinden itibaren" ifadesinin yazılmasına, yukarıda (2-b) sayılı bentte gösterilen nedenle, hükmün 4. bendinde yer alan “…540,00 TL…” rakamının silinerek yerine “…400,00 TL…” rakamının yazılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.