MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 31/3, 62, 52/2-4. maddeler gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan suça sürüklenen çocuk hakkında verilen mahkumiyet hükmü suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuğun, müştekinin yanında işçi olarak çalıştığı, birlikte postaneye para yatırmak için gittikleri, müştekinin para ödeyeceği sırada telefon gelmesi üzerine elindeki 2.000 TL"yi suça sürüklenen çocuğa verip postaneye yatırmasını istediği, postaneden ayrıldığı, ancak suça sürüklenen çocuğun kendisine verilen parayı postaneye yatırmaktan vazgeçip parayla birlikte ordan ayrıldığı ve bir daha da işyerine dönmediği, böylece hizmet ilişkisinden doğan güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; müşteki ifadesi, suça sürüklenen çocuğun ikrarı ile tüm dosya kapsamına göre suçun çocuk tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suça sürüklenen çocuğun, 07/06/2009 tarihli ifadesinde ve temyiz dilekçesinde, müştekiye paranın bir kısmını ödediğini belirtmekle, müştekiye, kısmi ödeme olup olmadığı, kısmi ödeme var ise, 5237 sayılı TCK’nın 168/4.maddesi kapsamında kısmi ödemeye rızası olup olmadığının sorulup sonucuna göre çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/2. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi gerekirken, yapılan aramalara rağmen müştekiye ulaşılamadığını gerekçe göstererek ve bozma ilamına uyulmasına rağmen bozma gerekleri yerine getirilmeyerek eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 16/04/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.