MAHKEMESİ : Adana 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 19.10.2010 - 2004/150-377
SUÇ : Hırsızlık
Tebliğname No : KD - 2011/96932

Hırsızlık suçundan hükümlü H.. Ç.. hakkında yapılan uyarlama yargılaması sonunda, 5271 sayılı CMK’ nun 231/5 uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ve 765 sayılı TCK."nun, hükümlünün lehine olması nedeniyle 5237 sayılı TCK."nun uygulanmasına yer olmadığına dair Adana 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.10.2010 tarih ve 2004/150-377 sayılı kararının hükümlü tarafından temyizi üzerine, Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonunda, 28.06.2012 gün ve 2012/15391-18350 sayılı ilam ile kesinleşmiş hüküm yönünden, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair kararın, itirazı kabil kararlardan olması nedeniyle dosyanın bu yönden incelenmeksizin iadesine ve yerel mahkeme hükmünün, “aynı yargı çevresindeki cezaevinde başka suçtan tutuklu olan hükümlünün, yokluğunda yargılama yapılması ve adli para cezasına hükmolunurken 5083 sayılı Yasanın 2.maddesinin son fıkrasının dikkate alınmaması” nedenleriyle bozulmasına karar verilip, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.08.2012 gün ve 2011/96932 sayılı itirazı üzerine dosya dairemize gönderilmekle, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308.maddesinin, 6352 Sayılı Yasanın 99.maddesi ile eklenen 3.fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Hükmün kesinleşmesinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK."nun sanığın lehine olup olmadığının belirlenmesine yönelik uyarlama isteminin, CMK."nun 231.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunu da içermesi ve istemin münhasıran hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağına yönelik bulunmaması nedeniyle temyiz incelemesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği yönündeki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
Dairemizin 28.06.2012 gün ve 2012/15391-18350 sayılı ilamının KALDIRILMASINA karar verilerek, yerel mahkemenin, hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK."nun ve CMK."nun 231/5.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin, 19.10.2010 gün ve 2004/150-377 sayılı kararına yönelik temyiz itirazları nedeniyle yapılan incelemede;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Aynı yargı çevresi içindeki bir cezaevinde başka bir suçtan hükmen tutuklu bulunan sanığın duruşmadan bağışık tutulması konusunda bir istemi olmamasına rağmen cezaevinden getirtilmeden yokluğunda yargılama yapılarak hüküm kurulmak suretiyle 5271 sayılı CMK.nun 194. ve 196/1.maddelerine aykırı davranılması,
2- 21/04/2005 tarih ve 5335 sayılı Kanunun 22. maddesi ile 5083 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Devletinin Para Birimi Hakkında Kanunun 2.maddesine eklenen ve 01/05/2005 tarihinde yürürlüğe giren fıkra uyarınca sanık hakkında ceza tayin edilirken bir Yeni Türk Lirasının (1 YTL) altında kalan tutarların dikkate alınmayacağı hususu düzenlenmiş olup, TCK"nın 2/2.maddesi dikkate alındığında bu düzenlemenin sanık lehine olması nedeniyle 1 YTL"nin küsurunun hesaba katılamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Hırsızlık suçundan hükümlü H.Ç.. hakkında yapılan uyarlama yargılaması sonunda, 5271 sayılı CMK’ nun 231/5 uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ve 765 sayılı TCK."nun, hükümlünün lehine olması nedeniyle 5237 sayılı TCK."nun uygulanmasına yer olmadığına dair Adana 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.10.2010 tarih ve 2004/150-377 sayılı kararının hükümlü tarafından temyizi üzerine, Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonunda, 28.06.2012 gün ve 2012/15391-18350 sayılı ilam ile kesinleşmiş hüküm yönünden, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair kararın, itirazı kabil kararlardan olması nedeniyle dosyanın bu yönden incelenmeksizin iadesine ve yerel mahkeme hükmünün, “aynı yargı çevresindeki cezaevinde başka suçtan tutuklu olan hükümlünün, yokluğunda yargılama yapılması ve adli para cezasına hükmolunurken 5083 sayılı Yasanın 2.maddesinin son fıkrasının dikkate alınmaması” nedenleriyle bozulmasına karar verilip, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.08.2012 gün ve 2011/96932 sayılı itirazı üzerine dosya dairemize gönderilmekle, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308.maddesinin, 6352 Sayılı Yasanın 99.maddesi ile eklenen 3.fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Hükmün kesinleşmesinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK."nun sanığın lehine olup olmadığının belirlenmesine yönelik uyarlama isteminin, CMK."nun 231.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunu da içermesi ve istemin münhasıran hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağına yönelik bulunmaması nedeniyle temyiz incelemesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği yönündeki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
Dairemizin 28.06.2012 gün ve 2012/15391-18350 sayılı ilamının KALDIRILMASINA karar verilerek, yerel mahkemenin, hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK."nun ve CMK."nun 231/5.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin, 19.10.2010 gün ve 2004/150-377 sayılı kararına yönelik temyiz itirazları nedeniyle yapılan incelemede;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Aynı yargı çevresi içindeki bir cezaevinde başka bir suçtan hükmen tutuklu bulunan sanığın duruşmadan bağışık tutulması konusunda bir istemi olmamasına rağmen cezaevinden getirtilmeden yokluğunda yargılama yapılarak hüküm kurulmak suretiyle 5271 sayılı CMK.nun 194. ve 196/1.maddelerine aykırı davranılması,
2- 21/04/2005 tarih ve 5335 sayılı Kanunun 22. maddesi ile 5083 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Devletinin Para Birimi Hakkında Kanunun 2.maddesine eklenen ve 01/05/2005 tarihinde yürürlüğe giren fıkra uyarınca sanık hakkında ceza tayin edilirken bir Yeni Türk Lirasının (1 YTL) altında kalan tutarların dikkate alınmayacağı hususu düzenlenmiş olup, TCK"nın 2/2.maddesi dikkate alındığında bu düzenlemenin sanık lehine olması nedeniyle 1 YTL"nin küsurunun hesaba katılamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.