Kişilerin huzur ve sükununu bozma - hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/22010 Esas 2013/2230 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/22010
Karar No: 2013/2230
Karar Tarihi: 07.02.2013

Kişilerin huzur ve sükununu bozma - hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/22010 Esas 2013/2230 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan mahkum edildiği, ancak bu cezanın temyiz incelemesine uygun olmadığına karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın hakaret suçundan da mahkum edildiği ancak kararın bazı eksiklikler içerdiği vurgulanmıştır. Tanıkların ifadelerinde hangi tarihte ve mekanda gerçekleştiği belirtilmeyen eylemler hakkında eksik inceleme yapıldığı, aleniyet unsurunun tartışılmadan ceza tayin edildiği ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanabilmesi için gerekli olan bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunun ne şekilde oluştuğu açıklanmadığı belirtilmiştir. Bu nedenlerle, kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu için 5219 Sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 Sayılı CMUK.nun 305/1.maddesi
- Hakaret suçu için 5237 sayılı TCK.nun 125/4 ve 43/1 maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2011/22010 E. , 2013/2230 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişilerin huzur ve sükununu bozma, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde:
Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 Sayılı CMUK.nun 305/1.maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin aynı kanunun 317.maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) Sanığın katılana hakaret ettiğini duyduklarını belirten tanıklara, tanık oldukları bu eylemlerin hangi tarihte ve hangi mekanda, hangi sözler kullanılarak gerçekleştirildiği açıklattırılıp, dava konusu edilen eyleme ilişkin olup olmadığı belirlenmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
b) Oluşa ve mahkemenin kabulüne göre, hakaret olayının apartman boşluğunda meydana geldiğinin anlaşılması karşısında, aleniyet unsurunun ne şekilde oluştuğu da karar yerinde tartışılmadan, 5237 sayılı TCK.nun 125/4 maddesi uygulanmak suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
c) İddianame içeriğine göre, sanığın apartman sahanlığında müştekinin yüzüne karşı birden fazla sinkaflı sözlerle küfür etmesi eyleminin dava konusu yapılmış olması karşısında; sanığın gerçekleştirdiği ve dava konusu yapılan hakaret eylemlerinde söylenen sözler arasında zincirleme suç hükümlerinin uygulanabilmesi için gerekli olan bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunun ne şekilde oluştuğu açıklanmadan 5237 sayılı TCK.nun 43/1 maddesi uygulanmak suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 07/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.