Dolandırıcılık suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sırasında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 4. maddesi gereğince mahkemenin görevsizliğine, dosyanın yetkili ve görevli bulunan İzmir Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine dair İzmir 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.05.2017 tarih ve 2017/402-367 sayılı kararına yönelik itirazın kabulüne, İzmir 14. Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına dair mercii İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.12.2017 tarihli ve 2017/1325 değişik iş sayılı kararı aleyhine, yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 06.03.2018 gün ve 94660652-105-35-2591-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.03.2018 gün ve 2018/21205 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Benzer bir olaya ilişkin olarak Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 11.12.2017 tarihli ve 2017/26572 esas, 2017/26493 sayılı ilâmında, "...Sanığın, suç tarihinde kendisini banka görevlisi olarak tanıtıp, menfaat temin etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edilmesi karşısında; hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ile değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş..." şeklinde yer alan açıklama karşısında,
Somut olayda, sanığın müştekiyi arayarak, kendisini polis olarak tanıtıp bankada bulunan parasının kriminale gönderileceği gerekçesi ile müştekiyi ikna ederek bankadan 10.800,00 Türk lirası para çekilmesi ve çekilen paraların bir kısmının sanığın hesabına yatırılması şeklinde gelişen eyleminin 5237 sayılı Kanun"un 158/1-l bendinde "Kişinin, kendisini kamu görevlisi veya banka, sigorta ya da kredi kurumlarının çalışanı olarak tanıtması veya bu kurum ve kuruluşlarla ilişkili olduğunu söylemesi suretiyle" şeklinde düzenlenen dolandırıcılık suçunu oluşturabileceği, bu eylemi yargılama görevinin 5235 sayılı Kanun’un 12. maddesi gereğince Ağır Ceza Mahkemesine ait olacağı ve delillerin üst dereceli mahkemece takdir ve değerlendirilmesi gerektiği hususları dikkate alınmaksızın, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmiş olmasında isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ
5271 sayılı CMK’nın 7. maddesinde; “Yenilenmesi mümkün olmayanlar dışında, görevli olmayan hâkim veya mahkemece yapılan işlemler hükümsüzdür” denilmek suretiyle görevsiz mahkemenin yaptığı işlemlerin hukuksal niteliği kesin olarak belirlenmiş olup, görevsiz bir mahkemenin davaya bakmış olması da aynı kanunun 289/1-d. maddesinde hukuka kesin aykırılık nedenleri arasında sayılmıştır. 26.10.1932 gün ve 29-32 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da kanuna aykırılık halleri esasa etkili usul hataları arasında gösterilmiştir. İncelemeye konu olayda da sanığın eylemi, suç tarihinden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendinde öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçu kapsamına alınmış olduğundan, 5235 sayılı Kanun’un 12. maddesi uyarınca bu suçlardan açılan kamu davaları ağır ceza mahkemelerinde görülecektir. Bundan dolayıdır ki asliye ceza mahkemesinin, ağır ceza mahkemesinin görevine giren suçun unsurları ile delilleri tartışması mümkün değildir. Nitekim, görev kamu düzeniyle ilgili olup değiştirilemeyecektir. Üst dereceli mahkemede yargılanmak sanık için teminattır. Bu yüzden suç tarihi itibariyle uzlaştırma hükümlerinin uygulanabileceği de dikkate alınarak, delillerin değerlendirilip, sanığın hukuki durumunun lehe kanun hükümlerince belirlenmesi hususlarının ağır ceza mahkemesine ait olması karşısında, İzmir 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.05.2017 tarih ve 2017/402-367 sayılı görevsizlik kararına yönelik yapılan itirazın reddi yerine yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından kesin olarak verilen, 13.12.2017 tarih ve 2017/1325 değişik iş sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sonraki işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, 16.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.