MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, temyiz isteminin reddine yönelik olarak verilen asıl ve ek kararın süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkili kooperatifin üyesi olan davalının ödemediği 2.715,00 TL aidat alacağının tahsili için başlattıkları icra takibine davalının itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline, takibin devamına ve davacı lehine %40 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, aidat borçlarının tamamını davacı kooperatife ödediğini, borcu kalmadığını, takipte istenilen faiz oranının da yüksek olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen 27.09.2006 tarihli karar, davalının temyizi üzerine Yargıtay 11. Hukuk Dairesi"nin 20.03.2008 tarih ve ... Esas, 2008/3662 Karar sayılı ilamıyla, davalının ödeme iddiasını dayandırdığı banka dekontlarının nazara alınması gerektiği ve BK"nın 104/son maddesine aykırı hüküm kurulmasının doğru olmadığı gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece uyulan bozma ilamı ve benimsenen 03.03.2010 tarihli bilirkişi raporuna göre; davalının 2.725,00 TL aidat ve işlemiş 136,50 TL faiz borcu olduğu gerekçesiyle, taleple bağlılık ilkesi nazara alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı tarafından temyizi üzerine; 20.12.2011 tarihli ek karar ile hükmün miktar itibariyle kesin olduğu gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Asıl ve ek karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesinin 1. fıkrası, ""Bölge adliye mahkemelerinin, 26.09.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun"un geçici 2. maddesi uyarınca Resmi Gazete"de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur."" hükmünü içermektedir.
1086 sayılı HUMK"na 5236 sayılı Kanun ile eklenen 4. maddede ise, "" Görev, kesin hüküm, istinaf, temyiz, Yargıtay"da duruşma, senetle ispata ve Sulh Mahkemelerindeki taksim davalarında muhakeme usülünün belirlenmesine ilişkin maddelerdeki parasal sınırlar; her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanır... Yukarıdaki fıkra uyarınca her takvim yılı başından geçerli olmak üzere uygulanan parasal sınırların artışı, artışın yürürlüğe girdiği tarihten önce ilk derece mahkemelerince nihai olarak karara bağlanmış davalar ile bölge adliye mahkemesi kararı üzerine yeniden bakılan davalarda ve Yargıtay"ın bozma kararı üzerine kararı bozulan mahkemece yeniden bakılan davalarda uygulanmaz."" hükmüne yer verilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlıkla ilgi olarak yerel mahkemenin 27.09.2007 tarihli ilk kararının Yargıtay 11. Hukuk Dairesi tarafından bozulduğu, bozma üzerine temyize konu 30.11.2010 tarihli karar ile davanın kısmen kabulune karar verildiği, davalının temyiz istemi üzerine mahkemece, hükmün kesin olduğu gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verildiği anlaşılmıştır. Ek madde 4 hükmü uyarınca, 30.11.2011 tarihli kararın temyizi kabil olduğundan, temyiz isteminin reddine ilişkin 20.12.2011 tarihli ek kararın kaldırılmasıyla, 30.11.2011 tarihli kararın temyiz incelemesine geçilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, asıl alacağın 2.725,00 TL olduğunu tesbit ederek işleyen faiz alacağını da buna göre belirleyen bilirkişi kurulu raporu esas alınarak hüküm kurulmuştur. Davacının asıl alacağının 715,00 TL olarak belirlendiği ve yasal faiz oranı üzerinden yapılan hesaplamaya da davacının bir itirazı olmamasına göre, bu miktar üzerinden yasal faiz oranlarına göre, işlemiş faizin hesaplanması ve takibin yasal faiz oranı üzerinden devamına karar verilmesi gerekirken, mahkemece yazılı olduğu şekilde bir rapordan asıl alacak miktarının diğer bir rapordan da işlemiş faizi miktarının hükme esas alınması suretiyle yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 16.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.