Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/7557 Esas 2016/5485 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 25/12/2014
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, (50/1-a) 52/2-4 ve 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sübuta ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Sanık hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-) TCK"nın 52/4. maddesi gereğince, “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin” ihtar edildiği sırada, infaz aşamasında nazara alınması gereken 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin de uygulama maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 2. bendinin 3. paragrafındaki “Sanığa verilen 50 gün adli para cezası” ibaresi çıkartılarak yerine “Sanığa verilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu dikkate alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince 50 gün adli para cezasına çevrilmesine” ibaresinin eklenmesi ve hükmün 5. paragrafındaki “ve 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/3 maddeleri” ibaresinin yerine “maddesi” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.