Nitelikli öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/4409 Esas 2013/6987 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4409
Karar No: 2013/6987
Karar Tarihi: 27.11.2013

Nitelikli öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/4409 Esas 2013/6987 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi, Nitelikli öldürme suçundan yargıladığı H.. Ş.., T.. G.. ve E.. Y.. adlı hükümlüler hakkındaki kararını, temyiz incelemesine göndermeden verdi. Ancak temyiz incelemesi yapılmaması nedeniyle karar kesinleşmedi. Hükümlü avukatlarının itirazları sonucu Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesi, bu kararı yok hükmünde saydı. Sonrasında Yargıtay 1. Ceza Dairesi, hükümlüler hakkında 765 sayılı TCK'nun 450/7, 59, 31, 33 maddeleri gereğince verilmiş olan kesinleşen hükümde ONANMAK suretiyle karar verdi. Ancak bu karardan sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nun 7 ve 5252 sayılı TCK'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanunun 9. maddesi gereğince duruşma yapılmadan yapılan değerlendirmede, hükümlülerin aleyhine olması nedeniyle uyarlama talebinin reddedilmesine dair kurulan hükümde bozma nedeni dışında kanuna aykırı bir durum olmadığı belirtilerek müdafiilerin temyiz itirazları reddedildi. Ancak 765 sayılı TCK'nun yerine uygulanacak olan 5237 Sayılı TCK'nun 7/2 ve 5252 Sayılı TCK'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi gereğince yeniden ele alınarak hüküm kurulması gerektiği belirtildi. Ayrıca, cezaların aynı olduğu halde 5237 sayılı TCK'nun 53. m

1. Ceza Dairesi 2013/4409 E. , 2013/6987 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2012/306056
MAHKEMESİ : Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 27/01/2000, 1999/253 (E) ve 2000/8 (K)
SUÇ : Nitelikli öldürme

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlüler H.. Ş.., T.. G.. ve E.. Y.. hakkında Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 18.08.2005 günlü ek kararın re’sen temyize tabi olduğu ancak temyiz incelemesine gönderilmediğinden kararın kesinleşmediği, hükümlüler H.. Ş.. ve E.. Y.. müdafiinin bu karara yönelik itirazı üzerine Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesince verilen, 26.09.2005 günlü itirazın reddine dair kararın yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
Hükümlüler H.. Ş.., T.. G.. ve Erdem Yaka hakkında 765 sayılı TCK"nun 450/7, 59, 31, 33 maddeleri gereğince kurulup Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nun 7 ve 5252 sayılı TCK"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanunun 9. maddesi uyarınca duruşma açılmadan yapılan değerlendirme sonucunda, hükümlülerin aleyhine olması sebebiyle uyarlama talebinin reddine dair kurulan hükümde bozma nedeni dışında kanuna aykırı cihet görülmediğinden, hükümlüler H.. Ş.. ve E.. Y.. müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1) 765 Sayılı Türk Ceza Yasası uygulanarak verilmiş ve kesinleşmiş olan hükmün, 5237 Sayılı Türk Ceza Yasası’nın 7/2 ve 5252 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması sırasında; hak yoksunluğu hükümleri nedeniyle takdir hakkının kullanılması sözkosunu olduğundan, duruşmalı inceleme yapılarak hüküm kurulması gerekirken, duruşma yapılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi,
2) Kabule göre de;
765 sayılı TCK"nun 450/7, 59 maddeleri ile 5237 Sayılı TCK’nun 82/1-h ,62. maddeleri uyarınca belirlenen sonuç cezaların aynı olduğu ancak 5237 Sayılı TCK"nun 53. maddesinin, 765 sayılı TCK’nun 31. maddesine nazaran lehe olduğu gözetilmeden uyarlama talebinin reddine karar verilmesi,
Yasaya aykırı olup bozmayı gerektirdiğinden hükümlüler H.. Ş.. ve E.. Y.. müdafiilerinin temyiz İtirazları bu itibarla yerinde görülmekle, re"sen de temyize tabi buludan hükümlerin, tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 27/11/2013 gününde oybirliği ile karar verildi.