Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17453 Esas 2021/20550 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/17453
Karar No: 2021/20550
Karar Tarihi: 06.12.2021

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17453 Esas 2021/20550 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz duruşmalarında, mala zarar verme suçuna yönelik mahkumiyet hükmü, TCK'nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunlukları uygulanırken, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile yapılan değişikliğin infaz aşamasında da gözetilmesi gerektiği öne sürülerek reddedilmiştir. Ancak, hırsızlık suçuna yönelik mahkumiyet hükmü, sanığın savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle bozulmuştur. Konuyla ilgili olarak TCK'nın 142. maddesi, 143. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi, 188/1 maddesi ve 289/1-e maddeleri de incelenmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/17453 E. , 2021/20550 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK"nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 14/10/2021 tarihli ve 2021/35 E. - 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 06/12/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.