5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/19586 Esas 2018/41 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/19586
Karar No: 2018/41

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/19586 Esas 2018/41 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 19. Ceza Dairesi, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na aykırılık suçundan mahkum edilen sanığın verilen cezasının TCK'nın 58. maddesi gereği mükerrirlere özgü infaz rejimi uyarınca çektirilmemesine ilişkin kararı nedeniyle yerel mahkeme kararını bozmuştur. Ancak, sanık hakkında başka bir dava dosyasının da olduğu ve bu dosyanın incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında hapis cezası verilmiş olmasına rağmen Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümlerini iptal ettiği TCK'nın 53. maddesi gereğince hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu

19. Ceza Dairesi 2015/19586 E. , 2018/41 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Adli sicil kaydındaki hükümlülüğü nedeniyle koşulları bulunmasına karşın, sanığın cezasının TCK’nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizin de benimsediği 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğu, 5237 sayılı TCK’nın hazırlanmasında esas alınan suç teorisine göre bu durumda tüzel kişiler suçtan zarar gören olmalarına rağmen suçun mağduru sayılmayacağından meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde de durumun değişmeyeceği cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylem nedeniyle sanık hakkında; Ankara (Kapatılan) 2. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 27.12.2013 tarih ve 2013/72 Esas, 2013/279 sayılı kararı ile verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2015/33921 Esasında kayıtlı olan dava dosyasının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyanın getirtilip incelenerek mümkün olması halinde birleştirilerek, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
2- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 15.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.