Esas No: 2021/43755
Karar No: 2022/3307
Karar Tarihi: 01.03.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43755 Esas 2022/3307 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık ....'un dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine hükmetti. Ancak sanığa, tebligatın usulsüz olarak yapıldığı için yapılan tebliğin hukuki bir geçerliliği olmadığı ve suçu öğrendiğini beyan ettiği tarihin tebliğ tarihi kabul edilmesi gerektiği ifade edildi. Dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirtildi. Mahkeme, yargılamanın hukuka uygun yapıldığı, delillerin değerlendirilerek suçun sanıklar tarafından işlendiğinin tespit edildiği ve cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı gerekçesiyle sanıkların temyiz nedenlerinin yerinde görülmediğine karar vererek hükümleri onadı. Kararda Tebligat Kanunu'nun 10., 32/2. ve 35. maddeleri ile 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri detaylı bir şekilde açıklandı.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine göre bilinen en son adreste tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde yer alan adresi araştırılarak buraya tebligat yapılması, bulunmaması halinde kendisine daha önce kanuni usullere göre tebligat yapılmış olması şartı ile aynı adrese anılan Kanun'un 35. maddesine göre tebligat yapılması, daha önce kendisine tebligat yapılan adresin olmaması halinde ise, adres araştırması ile yeni adres tespitine çalışılıp, bulunamaması halinde ilanen tebligat yapılması gerektiği nazara alındığında; sanık ...’un yokluğunda verilen hükmün, önce duruşmada beyan ettiği adresine çıkartıldığı, tanınmadığından tebliğ edilmeksizin iadesi üzerine, dosyada bilinen son adresine tebligat çıkartıldığı, aynı nedenle iadesi nedeniyle de savunmasında bildirdiği adrese Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre tebliğ yapılmak suretiyle hükmün kesinleştirildiği ancak dosya kapsamında sanığa daha önce yapılmış bir tebligat işleminin bulunmadığı ve açıklanan nedenlerle Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre yapılan tebliğin hukuki bir geçerliliğinin olmadığı aynı Kanun'un 32/2. maddesi gereğince usulsüz tebliğ halinde, muhatabın hükmü öğrendiğini beyan ettiği tarihin tebliğ tarihi kabul edilmesi gerektiği de dikkate alınarak, sanık ...’un öğrenme üzerine 15.12.2020 tarihinde verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek ve sanıkların üzerine atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmalarda ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanıklar tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya
kapsamından anlaşılmakla, sanık ... müdafisi ve sanık ...’un temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA, 01.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
