Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/336 Esas 2010/2242 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm her iki dava yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalının, kocanın boşanma davasına ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı-davalının kendi davasına ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Davacı-davalının vekili, 07.04.2008 tarihli dilekçesiyle vekillik görevinden çekildiğini bildirmiş, bu beyan karşı tarafın hazır bulunduğu oturumda duruşma zaptına kaydedilmiştir. Bundan sonraki 27.06.2008 tarihli oturuma davacı-davalı (asıl) gelmemiştir. Davacı-davalının gelmediği 27.06.2008 tarihli oturumda hazır olan davalı-davacı (koca) kendi davasını sürdüreceğini beyan etmiştir. Bu beyan, davacı-davalı (kadın)"ın boşanma davasını takip etmeyeceği anlamındadır. Bu durumda davacı-davalı (kadın) tarafından açılan boşanma davasının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 409.maddesi gereğince 27.06.2008 tarihi itibariyle işlemden kaldırılması gerekirken, kesin hüküm oluşturacak şekilde sübut bulmadığından bahisle ret kararı verilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda 2.bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, davacı-davalının, kocanın davasına ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile bu dava yönünden verilen hükmün yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.10.02.2010 (Çrş.)