Tebliğname No : 2 - 2012/70122
MAHKEMESİ : Gönen Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/04/2011
NUMARASI : 2010/408 (E) ve 2011/89 (K)
SUÇ : Hırsızlık, Konut dokunulmazlığının ihlali, Mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yokluğunda verilen kararın 15.06.2011 tarihinde aynı adreste oturduğu gerekçesiyle sanığın ablasına tebliğ edildiği, ancak yapılan araştırmada sanık ile ablası Melahat’ın aynı adreste oturmadıklarının tespit edildiği, bu nedenle sanığın ablasına yapılan tebligatın geçersiz olduğu anlaşılmakla; sanığın 30.01.2012 tarihindeki temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek ve temyiz isteminin reddine dair 31.01.2012 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-UYAP kayıtlarına göre hükmün verildiği 14.04.2011 tarihinde başka bir suçtan Bursa E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda tutuklu olduğu anlaşılan sanığın, duruşmadan bağışık tutulması konusunda bir istemi olmamasına rağmen, cezaevinden getirtilmeden yokluğunda yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmak suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 193/1. ve 196/1. maddelerine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
2-Sanığın, 20.12.2010 tarihli duruşmada yakınanın zararını karşılamak istediğini bildirmesi, 16.03.2011 tarihinde yapılan keşif sırasında dinlenen yakınanın ise kırılan kapı kilidi nedeniyle maddi zararının olduğunu ancak bu zararının karşılanmasını istemediğini belirtmesi karşısında, sanığın yasal bir indirim nedeninden yararlanabilmesinin yakınanın kabulüne bağlı tutulamayacağı, bu durumda Mahkemece, yakınana zararının miktarı açıklattırılarak, sanığa gerekirse tevdi mahalli gösterilip, zararı giderme olanağı sağlandıktan sonra sonucuna göre, mala zarar verme suçuyla ilgili olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168.maddesinin uygulanma olanağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Hırsızlık suçundan temel cezanın alt sınırdan tayin edildiği de gözetilerek, teşebbüs aşamasında kalan eylem nedeniyle meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK’nın 35.maddesi gereğince sanığın cezasından hakkaniyete uygun makul bir indirim yapılması gerekirken, gerekçesi de gösterilmeden en alt (1/4) oranda indirim yapılması,
4-5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin 1.fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Yasanın 53/1-c maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 06.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.