Esas No: 2021/39569
Karar No: 2022/3308
Karar Tarihi: 01.03.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/39569 Esas 2022/3308 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyanda bulunmak suçundan mahkum edildi. Ancak, mahkemenin yasa dışı olduğu gerekçesiyle aldığı para cezası hükümleri temyiz edilemez nitelikte olduğu için reddedildi. Resmi belge suçu için ise, hüküm bozuldu ve suçun zamanaşımı gerçekleştiği için sanık hakkındaki dava düştü. Bu kararlar, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun ilgili maddelerine dayanılarak verilmiştir. 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi kararda geçen kanun maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan, 5809 sayılı Kanun'a aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
1) “5809 sayılı Kanuna muhalefet” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan hükmedilen 1200 TL adli para cezasına ilişkin hüküm kesin nitelikte olduğundan, sanık müdafisinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi göndermesiyle 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE
2) “Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Bozma kararına uyularak yapılan yargılamada, sanığa yüklenen “resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 01.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
