Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13351 Esas 2022/3202 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme, sahte fatura kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

I)"2009 takvim yılında sahte fatura kullanma" suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 11.10.2013 tarih, 2013/18906 Esas ve 2013/9872 sayılı iddianamesi ile sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçundan kamu davası açıldığı gözetilmeden, iddianame dışına çıkılarak sanığın sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyetine karar verilmesi yasaya aykırı ise de zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen suçun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
II) "Defter, kayıt ve belgeleri gizleme" ile "2010, 2011, 2012 ve 2013 takvim yıllarında sahte fatura kullanma" suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında Gaziantep Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığının 01.10.2013 tarihli mütalaasında 2013-A-2221/54 sayılı vergi suçu raporuna atıf yapıldığı, vergi suçu raporunun sonuç kısmının 1 nolu bendinde sanığın VUK’nun 359/a-2 fıkrasından sevk edildiğinin bildirilmesi nedeniyle tebliğnamedeki defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan mütalaa yokluğundan bozma isteyen görüşüne iştirak edilmemiştir.
1) Sanık hakkında "2010, 2011, 2012 ve 2013 takvim yıllarında sahte fatura kullanma" suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde; 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 11.10.2013 tarih 2013/18906 Esas 2013/9872 sayılı iddianamesi ile 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanık hakkında, " 2010, 2011, 2012 ve 2013 takvim yıllarında Sahte Fatura Düzenleme" suçlarından kamu davası açıldığı, “2010, 2011, 2012 ve 2013 takvim yıllarında Sahte Fatura Kullanma” suçlarından açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "Sahte Fatura Düzenleme" ve “Sahte Fatura Kullanma” suçlarının birbirine dönüşemeyeceği gözetilmeden, “Sahte Fatura Kullanma” suçundan mahkumiyet hükümleri kurulması,
2) Defter Kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen hükmün incelenmesinde; 5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi ile eklenen "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanması geri bırakılmasına karar verilemez." şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği gözetildiğinde engel adli sicil kaydı olmayan, suçtan doğan somut bir zarar bulunmayıp, gösterdiği pişmanlık nedeniyle kanaat oluştuğundan TCK'nin 51.maddesi uyarınca cezası ertelenen sanık hakkında, kamu kararı giderilmediği gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 2010, 2011, 2012 ve 2013 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçları bakımından diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.