MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 02/06/2003 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 19/04/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince:
Dava, haksız eylem sonucu yaralanma nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının av tüfeği ile bacaklarına ateş açması sonucu yaralandığını belirterek, uğradığı maddi ve manevi zararlarının tazminini talep etmiştir.
Davalı, kusursuz olduğunu belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece, ceza dosyasında yapılan haksız tahrik indirimi nedeni ile manevi tazminat isteminden indirim yapılmasına karşın, maddi tazminat isteminden herhangi bir indirim yapılmamış, bilirkişi tarafından hesaplanan maddi tazminat miktarına aynen hükmedilmiştir.
Dosya arasında bulunan ceza davasına ilişkin dosya içeriğinden; davacı ve davalının komşu oldukları, davalının bahçesinde bulunan foseptik çukurundan dolayı taraflar arasından sözlü münakaşa yaşandığı, bunun üzerine davalının, davacıya av tüfeği ile ateş açarak yaralanmasına neden olduğu, yapılan ceza yargılaması sonucu davalının kasten yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, cezasından 765 sayılı TCK"nun 51. maddesi gereğince basit tahrik nedeniyle 1/4 oranda indirim yapıldığı anlaşılmaktadır.
Ceza mahkemesince belirlenen davacının basit tahrikte bulunduğuna ilişkin maddi olgu, Borçlar Yasası"nın 53. maddesi gereğince hukuk yargıcı yönünden bağlayıcıdır. Bu nedenle belirlenen tahrike ilişkin indirim oranının davalının sorumlu tutulacağı maddi tazminata yansıtılması gerekir. Ne var ki, yerel mahkemece benimsenen geçici iş göremezlik ve tedavi gideri zararının hesaplanmasına ilişkin bilirkişi raporunda tahrik nedeniyle bir indirim yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Şu halde, ceza mahkemesi tarafından belirlenen eylemin davacının tahriki etkisi altında gerçekleşmiş bulunması olgusunun Borçlar Yasası"nın 44. maddesi gereğince davacının bölüşük kusurunu oluşturması nedeni ile hüküm altına alınan maddi tazminat tutarından uygun tutarda bir indirim yapılması gerekir. Kararın bu nedenle bozulması gerekirse de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle; hüküm fıkrasının 2. bendinin tümden çıkartılarak yerine “Davacı için 2.800 TL manevi tazminat, 731,25 TL tedavi gideri, 94,07 TL işgöremezlik tazminatı olmak üzere toplam 3.625,32 TL tazminatın, manevi tazminat ve işgöremezlik tazminatı miktarı toplamı olan 2.894,07 TL"sinin olay tarihi olan 15.12.2002 tarihinden, tedavi giderlerinin ödenme tarihlerine göre 360 TL"sinin 19.01.2003, 371,25 TL"sinin 25.01.2003 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ibaresinin eklenmesine, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu haliyle ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.