Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6897 Esas 2021/1091 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6897
Karar No: 2021/1091
Karar Tarihi: 15.02.2021

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6897 Esas 2021/1091 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 16. Ceza Dairesi'nde görülen davada, sanığın silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum olduğu ve istinaf başvurusunun reddedildiği belirtiliyor. Temyiz edenlerin talebinin reddedildiği ve Vicdani kanıt oluşumu için yapılan incelemeler sonucunda sanığın ByLock uygulamasını kullandığına dair teknik verilerin tespit edildiği vurgulanmaktadır. Ancak, ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme raporunun getirtilmemesi nedeniyle yeterli araştırma yapılmadığından eksik karar verildiği belirtilmiştir. Bunun sonucu olarak, hükmün bozulmasına ve dosyanın Diyarbakır 8. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nın 314/2
-3713 Sayılı Kanunun 5/1
-TCK'nın 53
-TCK'nın 58/9
-TCK'nın 62
-TCK'nın 63. maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2019/6897 E. , 2021/1091 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 53, 58/9. 62. ve 63. maddeleri gereğince, sanığın mahkumiyetine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.09.2017 tarih, 2017/16-956 Esas ve 2017/370 sayılı kararı ile onanarak kesinleşen, Dairemizin İlk Derece Mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 esas, 2017/3 sayılı kararında; "ByLock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bir suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının her türlü şüpheden uzak kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olacağının kabul edildiği gözetilmekle,
ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, ByLock uygulamasını

kullandığının kuşkuya yer vermeyecek şekilde teknik verilerle tespiti halinde, ByLock kullanıcısı olduğuna dair delilin atılı suçun sübutu açısından belirleyici nitelikte olması karşısında, ilgili birimlerden ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme raporunun getirtilmesi ile temyiz aşamasında dosya içine gelen veri inceleme raporunun, UYAP"ta bulunan örgütlü suçlar bilgi havuzunda araştırma yapılarak herhangi bir şüpheli beyanı bulunup bulunmadığı araştırılıp var ise bu beyanlarla birlikte duruşmada CMK’nın 217. maddesi uyarınca sanık ve müdafiine okunarak diyeceklerinin sorulması ile tüm dosya kapsamının bir bütün halinde değerlendirilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken yetersiz belgelere dayanarak eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olmakla, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı hükmün BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 8. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.