Uyuşturucu madde ticareti yapma - - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2017/87 Esas 2017/404 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma,
kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : 1- Sanıklar hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkumiyet 2-Sanık ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan kurulan karara yönelik yapılan incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun ile eklenen son cümleye göre durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 267. ve devamı maddeleri uyarınca sanık müdafiinin isteğinin
itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE,
2-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıkların suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar ... ve ... müdafileri ile sanıklar ... ve ..."nun yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3-Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemeye gelince;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanması talebi olmasına karşın sanık hakkında takdir edilen adli para cezasının TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesi hususunun karar yerinde tartışılmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 28.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.