Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/10107 Esas 2014/10814 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Hassa Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/02/2013
NUMARASI : 2011/436-2013/50

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Mahkemece bilirkişi incelemesi yaptırılmışsa da alınan rapor hüküm kurmaya elverişli değildir. Şöyle ki;
2942 sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin de dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Bu itibarla dava konusu taşınmazların ve emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir. Dosyadaki kayıtlara göre 2011 yılında dava konusu taşınmazın emlak vergisine esas değeri 0,28 TL, emsal alınan.parselin değeri ise 8,00 TL dir. Buna göre dava konusu taşınmazın emsal taşınmazdan daha değersiz olduğu anlaşıldığı halde hükme esas alınan bilirkişi raporunda emsal taşınmazdan 5 kat daha değerli kabul edilmesi ve Hassa Belediye Başkanlığı tarafından gönderilen 07.05.2012 tarihli yazıda taşınmazın imar parseli olduğu, 28.02.2014 tarihli yazıda ise kadastro parseli olduğu belirtilmesine rağmen bu çelişki giderilmeden taşınmazın imar parseli olarak değerlendirilmesi nedenleriyle yapılan inceleme hüküm kurmaya yeterli değildir.
Bu durumda, mahkemece dava konusu taşınmazın imar parseli olup olmadığı kesin olarak belirlendikten sonra taraflara yeni emsal bildirmeleri için imkan tanınmalı, gerektiğinde re"sen emsal getirtilmeli ve yeniden oluşturulacak bilirkişi kurulu ile keşif yapılıp rapor alınmak suretiyle sonucuna göre karar verilmelidir.
Sonuç: Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.