Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3129 Esas 2022/3398 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1) Suça konu belgelerin sayısı ve çeşidi nazara alındığında 5237 sayılı TCK'nin 61. maddesi uyarınca alt sınırdan bir miktar uzaklaşılarak ceza tayini gerekirken alt sınırdan uygulama yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
2) Sanık müdafisi 06.11.2015 havale tarihli mazeret dilekçesi verdiği halde söz konusu mazeret dilekçesi okunmadan ve bu taleple ilgili olarak olumlu yahut olumsuz bir karar verilmeden yokluğunda mahkumiyet hükmü kurulmak ve ayrıca Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 04.10.2010 tarih ve 2010/73043 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında TCK'nin 204/1 ve 53. maddelerinin uygulanması istenerek kamu davası açıldığı ve iddianamede tekerrür ile ilgili sevk maddesi yer almadığı halde, 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı verilmeden veya yüzüne karşı adli sicil kaydı da okunmadan TCK’nin 58. maddesi uygulanmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3) Kabule göre de; TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, aynı Kanun'un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 02.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.