Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - mala zarar verme - hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/4521 Esas 2014/11853 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması, mala zarar verme, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının tutarına ve karar tarihinde yürürlükte olan 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca hüküm, kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından sanığın temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE),
II- Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma, hırsızlık ve başkasına ait kredi kartının kötüye kullanması suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz ince- lemesine gelince;
Tekerrüre esas sabıkası olduğu halde TCK.nun 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve suça konu kredi kartı ile farklı işyerlerinde alışveriş yapması nedeniyle TCK.nun 43. maddesinin uygulanmaması ve suçun işleniş şekli, kastın yoğunluğu, zarar miktarı gözetilerek TCK.nun 3 ve 61/1. maddeleri uyarınca alt sınırın üzerinde ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıve- rilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısım çıkartılarak yerine ""sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1...3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 08.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.